PEENEMÜNDE - Een Britse luchtopname van 23 juni 1943; een ovale aarden wal met daarbinnen enkele slagschaduwen. De plek: Peenemünde aan de Oostzee, waar de beruchte V2 werd ontwikkeld en getest. .
En dat gebeurde al sinds de aanleg van deze zogeheten 'Prüfstand VII' in 1938. Duitse wetenschappers waren al lang voor het uitbreken van de oorlog bezig met de ontwikkeling van raketten en vonden in het regime van Hitler een bereidwillige financier. Peenemünde kwam bij de geallieerden in beeld nadat in 1943 op luchtopnamen van de Franse kust meerdere lanceerinstallaties in aanbouw waren gezien voor lange afstandswapens. Daarbij ging het onder meer om V1- en V2-lanceerinstallaties en de V3-installatie bij Mimoyecques. Geen raket maar een soort superkanon met meerdere lanceerkamers dat zware raketachtige projectielen moest afvuren richting Engeland (daarover binnenkort meer).
Bij die tests ging overigens veel mis:
Het besef dat de Duitsers bezig waren aan de Britse voordeur, leidde tot de geallieerde operatie Crossbow, bedoeld om alle Duitse inspanningen om dergelijke wapens te ontwikkelen te kop in te drukken.
En zo kwam ook Peenemünde in beeld: een moderne installatie die bestond uit een lanceerplatform, omgeven door aan aarden wal waarin ook het commandocentrum was gevestigd. Met een televisieverbinding konden de proeflanceringen worden gevolgd. De installatie was gebouwd met het oog op de ontwikkeling van nog zwaardere raketten waarmee de Duitsers de VS wilden bereiken. Deze zogenoemde 'Amerika rakete' is nooit verder gekomen dan de ontwerptafel.
Gevangenen bouwen raketten
Bij Peenemünde lagen twee satellietkampen van concentratiekampen en een krijgsgevangenkamp waar arbeiders waren ondergebracht voor de productie van de raketten. Nadat de Britten en Amerikanen hun bombardementen op Peenemünde begonnen werd de productie verplaatst naar het beruchte kamp Mittelbau Dora bij Nordhausen in het midden van Duitsland.
Peenemünde na een geallieerde bomaanval; de lanceertoren staat nog overeind - publiek domein
Leider van de raket-tests was Kurt Debus, die na de Duitse capitulatie in het kielzog van onder meer Wernher von Braun voor de Amerikanen ging werken. Hij werd de eerste directeur van het Kennedy Space Center in 1962.
