REMAGEN - In maart 1945 rukken de Amerikanen in sneltreinvaart op richting de Rijn, maar belangrijker dan die snelle opmars is het vinden van een plek waar de rivier, een formidabele barrière, kan worden overgestoken. De Duitsers hebben alle oeververbindingen opgeblazen. Allemaal? Op 7 maart 1945 stuit een Amerikaanse voorhoede bij Remagen op de nog intacte Ludendorff spoorbrug.
Met de Amerikanen in aantocht, ondernemen de Duitsers nog wel een poging om de brug op te blazen, maar op wat lichte schade aan het wegdek na blijft het gevaarte staan. De Amerikanen vestigen in rap tempo een sterk bruggenhoofd op de oostelijke Rijnoever; In tien dagen tijd stromen via de brug zes Amerikaanse divisies naar de overkant.
Verzwakte brug begeeft het
Duitse pogingen om de brug alsnog te vernietigen mislukken. De brug loopt wel schade op maar blijft in gebruik tot de verzwakte constructie op 17 maart alsnog instort. Op dat moment zijn zo'n 200 Amerikaanse genisten op de brug aan het werk om 'm overeind te houden. 28 genisten komen om, 18 van hen zijn nooit teruggevonden. Op het moment dat de brug de geest geeft, hebben de Amerikanen met pontonbruggen al tal van oeververbindingen geslagen dus de opmars kan ongehinderd doorgaan.
De brug van Remagen is nooit meer herbouwd. De bruggenhoofden staan er nog wel en dienen als monument en museum. Ook op andere plaatsen langs de Rijn herinneren resten van bruggen aan de strijd om de Rijnoevers.
