NIJMEGEN - Het is 19 januari 1942, de Duitsers zijn de niet-aflatende anti-Duitse activiteiten van Titus Brandsma zat. Ze pakken hem op in het klooster waar hij woont in het centrum van Nijmegen. De priester belandt via de gevangenis van Scheveningen, kamp Amersfoort en de gevangenis van Kleef in concentratiekamp Dachau.
Het programma 75 jaar Vrijheid bracht eerder deze reportage over Titus Brandsma:
Brandsma ziet al voor de oorlog het gevaar van de nazi´s en waarschuwt in talloze artikelen voor het nazisme en ageert tegen de Jodenhaat en rassenwaan van de nazi´s. Ook tijdens lezingen en colleges steekt hij zijn afschuw over de nazi's niet onder stoelen of banken. Na de bezetting zet hij zich in voor het weren van NSB-propaganda en advertenties in katholieke kranten. Dat leidt ertoe dat hij bij de Duitse Sicherheitsdienst op de radar komt.
Op 19 juli komt Brandsma aan in Dachau, daar neemt zijn gezondheid zienderogen af en beland al snel in het kampziekenhuis. In de middag van 26 juli 1942 maakt een kamparts van concentratiekamp Dachau met een dodelijke injectie een eind aan het leven van Titus Brandsma. De priester, hoogleraar in Nijmegen en fel anti-nazi sterft, hij is 61 jaar geworden.
Onderwerp van blijvende verering
Brandsma kreeg postuum het Verzetskruis en is in katholieke kring onderwerp van verering. Hij is in 1985 zalig verklaard. In Nijmegen wordt Brandsma eind 2005 uitgeroepen tot de Grootste Nijmegenaar aller tijden. Aan de Stijn Buysstraat staat de Titus Brandsma Gedachteniskerk, waar zijn leven en werken worden herdacht.
