NIJMEGEN - 19 jaar was hij toen hij eind 1944 achter de vleugel kroop in concertgebouw De Vereeniging; Nijmegenaar Jan Hendriks, tegenwoordig woonachtig in Mook. Jazz speelde hij, en dansmuziek. Op speciale avonden die waren georganiseerd door en voor de geallieerde soldaten in frontstad Nijmegen. Een bevrijde stad die vrijwel dagelijks het doel was van Duitse beschietingen en met het front enkele kilometers verderop: dansen op de vulkaan.
Voor die avonden, officieus de '21-club' genoemd, werd vrouwelijk schoon geworven via advertenties in De Gelderlander. Wel vanaf 21 jaar, want de goede zeden moesten in het katholieke Nijmegen natuurlijk worden hooggehouden, al werd er genoeg 'gerommeld'. Concertgebouw De Vereeniging was gevorderd door de geallieerden die verlegen zaten om een ontspanningsruimte voor de manschappen. Want de stad mocht dan bevrijd zijn: over de Waal en in de Ooijpolder lag het front, en daar werd nog steeds gevochten. Soms ook in De Vereeniging. 'Tja, de alcohol', herinnert Hendriks zich. En dat gebeurde meestal als de mannen hadden gehoord dat ze weer naar het front moesten. Dag Nijmeegse meisjes met jullie zachte armen, hallo koude en modderige schuttersput.
Nijmegen, eind 1944. Vermoeide Amerikaanse para's keren over de Oranjesingel terug van het front - foto publiek domein
Jan Hendriks en zijn muzikale maten waren populair en zorgden tijdens de zogenoemde granatentijd voor de broodnodige ontspanning en romantiek.
Terug op een vertrouwde plek: Jan Hendriks speelt opnieuw in De Vereeniging tijdens de opnames. Foto Omroep Gelderland.
Heeft u opmerkingen of aanvullingen op dit bericht? Mail dan met de redactie: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
