NIJMEGEN - Precies 75 jaar geleden, op 18 februari 1945, valt 's ochtends om 5.28 uur in Nijmegen de dood uit de hemel. Vier mensen komen om het leven bij de inslag van een V1, een Duitse vliegende bom in het Waterkwartierr. Er vallen tientallen gewonden en 25 huizen worden verwoest. De zussen Thea en Toos van Leijen waren 8 en 10 jaar oud. Ze waren nog kinderen, maar herinneren het zich nog goed.
'Je was klein, maar je wist het verdomd goed wat angst was', vertelt Thea van Leijen. Alsof het gisteren gebeurde, die vroege februari-ochtend in 1945. De zusjes Van Leijen liggen te slapen, tot ze ruw wakker worden geschud door 'een explosie'.
Toos: 'Alles was kapot, de ruiten en de sponningen'. Thea: 'De achterdeur hebben we nooit meer gevonden.'
Bekijk de video. De tekst gaat daaronder verder.
De Nijmeegse vertelt het met een lach, maar het had erger kunnen aflopen. Want vader Van Leijen hoort de V1 aan komen vliegen, maar hij hoort ook dat het herkenbare geluid ineens stopt. 'Mijn vader had moeder vastgepakt en gezegd: die valt. Mijn moeder wilde net naar buiten gaan en dat is haar redding geweest. Anders was ze dood geweest.'
'Als je een sirene of straaljagers hoort, kruip je toch in elkaar'
Andere wijkbewoners overleven de bominslag niet en er vallen tientallen gewonden. Toos: 'Dat was allemaal afgezet. Het lag allemaal plat.'
Nu nog hebben de zussen last van de herinnering. 'Wanneer je de sirene hoort of je hoort van die straaljagers, dan kruip je toch in elkaar.'
De stad herdenkt elk jaar dit stuk Nijmeegse geschiedenis in de Tweede Wereldoorlog. Thea: 'Ze hebben er niks van geleerd van de oorlogen, want het is overal toch een puinhoop?' Toos: 'Ik vind het toch wel goed dat het herdacht wordt.'
Dinsdag werd bij de plaquette in de tuin van klooster 'De Bron' stilgestaan bij de slachtoffers van het bombardement. Na twee minuten stilte werden er bloemen neergelegd.
