MAASTRICHT - Een foto zoals er tijdens de Tweede Wereldoorlog talloze zijn gemaakt: een massaal bijgewoonde begrafenisplechtigheid met publiek, nabestaanden, geestelijken en de met bloemen en linten bedekte kisten van de doden. De plaats van handeling is Maastricht waar, met de bevrijding voor de deur, talloze slachtoffers vallen als een Amerikaans bombardement faliekant fout gaat.
Vrijdag 18 augustus 1944 is een warme zonnige dag die mooi begint maar in een drama eindigt als aan het begin van de avond een groep Amerikaanse bommenwerpers een aanval doet op de spoorbrug over de Maas. Doel is de terugtocht van de Duitse troepen te bemoeilijken, want de geallieerden hebben in Frankrijk de wind in de rug en doen er alles aan om de vlucht van de Duitsers te bemoeilijken en hen te beletten voorraden aan te voeren. Dat daarvoor moet worden gebombardeerd in bewoond gebied, met dus een reële kans op burgerslachtoffers, is een aanvaard risico.
Maar in plaats van de bruggen te raken, zaaien de bommen dood en verderf in de naastgelegen woonwijken. 26 Amerikaanse B-17's werpen zo'n 160 duizendponders af op de spoorbrug, maar die komt er vrijwel ongeschonden vanaf. Anders is het in de omliggende wijken waar de bevolking een zware tol betaalt: 129 doden, talloze zwaargewonden en honderden huizen op de beide Maasoevers worden van de kaart geveegd.
Verwoesting in Maastricht - foto mestreechonline
Het zwaarst getroffen zijn de wijken Amélie (in de volksmond Krèjjedörrep geheten) en Rood Dorp, het tegenwoordige Sint Maartenspoort.
Een monument op het Schildersplein herinnert aan het bombardement. (Wikipedia)
Wat de Amerikanen niet lukte, doen de Duitsers medio september: aan de vooravond van de bevrijding van de stad worden de spoorbrug en later de bekende Sint Servaesbrug (foto onder) en de Wilheminabrug over de Maas opgeblazen.
(Wikipedia Commons)
Maastricht werd in de nacht van 13 op 14 september 1944 bevrijd, als eerste stad van Nederland.
Lees ook: 'Precisiebombardementen'; burgers altijd kind van de rekening
